ابو حمزه ۴۲

ابو حمزه ۴۲

---

٤٢- 

فَبِمَنْ اسْتَغِيثُ إِنْ لَمْ تُقِلْنِي عَثْرَتِي فَإِلى مَنْ أَفْزَعُ إِنْ فَقَدْتُ عِنايَتَكَ فِي ضَجْعَتِي وَإِلى مَنْ أَلْتَجِيُ إِنْ لَمْ تُنَفِّسُ كُرْبَتِي؟ سَيِّدِي مَنْ لِي وَمَنْ يَرْحَمُنِي إِنْ لَمْ تَرْحَمْنِي وَفَضْلَ مَنْ اُؤَمِّلُ إِنْ عَدِمْتُ فَضْلَكَ يَوْمَ فاقَتِي وَإِلى مَنْ الفِرارُ مِنَ الذُّنُوبِ إِذا انْقَضى أَجَلِي

٤٢- ترجمه موزون دعاي ابو حمزه:

الف -

واگذاري گر مرا اي رب پاك

مي شود اين عبد مسكينت هلاك

استغاثه من كجا سازم خدا ؟

گر ببندي چشم خود بر جرم ما 

گر به اين بستر نباشد آن نگاه 

من كجا يارب كشم فرياد و آه ؟

گر كه اندوهم نگرداني تباه 

من به درگاه كه آرم نك پناه ؟ 

گر كه اي مولا نباشد رحمتت ؟

من كجا يابم كرام و مرحمت ؟

٤٢- 

ب -

غير تو يارب كه باشد در جهان ؟

كو به من سازد كرام و امتنان 

هم به روز سختي و اندوه عام 

من كجا يابم چنان فضل و كرام

گو به من آيا توانم از گناه 

سوي غير حضرتت آرم پناه ؟

وندر آن هنگام مرگم ، اي خدا 

جز به درگاهت ندارم التجاء